پدر و مادرها نقش بسزایی در سلامت روان و جسمی فرزندانشان ایفا می کنند، حال اگر خود والدین از سلامت روان استانداردی برخوردار نباشند قاعدتاً قادر به تربیت فرزندی با معیارهای سلامت نمی باشند. این دست از والدین در رفتار و روابط خویش با یکدیگر مبتلا به انواع خشونت از جمله خشونت عاطفی، خشونت جسمی، خشونت کلامی و … می باشند که بر زندگی حال و بزرگسالی کودکشان تأثیرات شگرفی دارد، به گونه ای که زندگی فرد را با طیف وسیعی از مسائل هیجانی و علائم روانی مواجه می نماید. کودک نوجوان با قرار گرفتن در این شرایط، مستعد پذیرش هرگونه الگوهای انحرافی و رفتارهای خشن علیه شرایط روانی درونی خود و شرایط نابهنجار خانوادگی می گردد و چون مکانیزم های پاسخگویی به این هیجانات را به حد کافی در اختیار ندارد، در موقعیت های خشونت زا رفتارهای هیجانی از خود بروز می دهد.
شادمهر نوجوانی بود که متأسفانه از این قاعده مستثنی نبوده و با قرار گرفتن در شرایط مشابه، عکس العملی هیجانی به موقعیت نشان داده و باعث مرگ پدر (قتل پدر)، زندانی شدن خود و مادرش به مدت یازده سال شده است.
شادمهر دوران کودکی خود را با مشاهده بحث و جدل و ضرب و شتم های پدر و مادرش گذرانده، او بارها و بارها مورد آزار روانی و جسمی و کلامی پدر قرار گرفته است. همین امر در لایه های پنهان شخصیت وی بذر خشم و نفرت و انتقام از پدر را کاشته و طی روزها و سالها پرورش یافت. با ورود شادمهر به دوران نوجوانی و غلیانِ هیجاناتِ این دوران در وجود او، باعث شد با قرار گرفتن در شرایط مشابه دوران کودکی در خانواده، خشم و نفرت و انتقام در درون وی زبانه کشد و منجر به وقوع جرمی به نام قتل پدر گردد.
خوشبختانه با کمک و حمایت گروههای مردمی، شادمهر زندگی تازه ای را شروع کرده است.
یکی از مهمترین سالهای زندگی شادمهر در زندان و حبس در کنار افراد متخلف اجتماعی گذشته و بهترین راهکار برای بهتر طی شدن این دوران با توجه به جرم اتفاق افتاده از سوی وی، برگزاری جلسات روان درمانی و مشاوره های مددکاری بوده است که متأسفانه در این دوران انجام نگرفته است. بنابراین در حال حاضر پس از آزادی و بازگشت وی به جامعه، باید برنامه ای اندیشید که شادمهر با استفاده از جلسات روان درمانی به تعدیل هیجانات گذشته در کنار زدودن آثار روانی روزهای حبس بپردازد و با استفاده از مشاوره های مددکاری زندگی شخصی و شغلی مناسبی را آغاز نماید.
پی نوشت: گرفتن فیلم و انتشار آن و همچنین به کار بردن نام شادمهر با اجازه ی خود وی صورت گرفته است.
نویسنده: شهره طاعتی؛ مددکار اجتماعی
